moje wielkie mecze

Prawie pełen stadion, a wśród kibiców – kilku oglądających mecz z jacuzzi. Doping trwał przez całe spotkanie. Zabrakło fanów Wisły przeciwko czemu zaprotestowali ich piłkarze. Poza stadionem zaprezentował się Football Freestyler, a przed meczem uczczono minutą ciszy pamięć zmarłego Leo Beenhakkera. Niestety, Odra zagrała fatalnie.

To był trzeci mecz rozegrany na Itaka Arenie, ale pierwszy o ligowe punkty. Na trybunach zasiadło 5642 widzów, którzy stworzyli świetną atmosferę. Kibiców gości zabrakło. Gdy wydawało się, że spotkanie zakończy się remisem, w 88. minucie Odra straciła bramkę. Sytuacja drużyny zaczyna przypominać trochę przypadek Stali Nysa. Z meczu wróciłem z ładnym biletem, ale ponad 30 minut zajęło mi wyjechanie z parkingu.

Tym razem „nyski walec” przejechał się po drużynie z Aleksandrowa Łódzkiego. Na chwilę zaciął się w drugiej partii, którą przegrał do 23. Znowu był komplet widzów, którzy wraz z zawodniczkami stworzyli niesamowitą atmosferę. – Awans jest nasz!!! – zaśpiewali na koniec i zrobili sobie zdjęcie z głównymi bohaterkami wieczoru.

Komplet widzów zgromadził się w hali przy ulicy Głuchołaskiej w Nysie na pierwszym meczu Komunalnika w półfinałowym turnieju o awans do I ligi siatkówki kobiet. Gorący doping poprowadziła grupa kibiców z Klubu Kibica Stali Nysa, tworząc fantastyczną atmosferę.

Polska – Czechy do lat 20 to drugi mecz w historii Itaka Areny w Opolu. Na trybunach zgromadziło się 7 556 osób, co jest imponującą frekwencją jak na spotkanie młodzieżowych reprezentacji. Kilkukrotnie dzieci obecne na stadionie organizowały wspólny doping, a wielu kibiców twierdziło, że robiły to lepiej, niż bywało to na Stadionie Narodowym.Po meczu młodzi polscy piłkarze rozdawali autografy, a największym zainteresowaniem cieszył się Jakub Kolan. Dla mnie jednak najlepszym zawodnikiem spotkania był czeski bramkarz, Viktor Baier.

Byłem na spotkaniu Roberta Prygla i zawodników Stali z kibicami. Nie planowałem robić z tego materiału, bo myślałem, że takie się pojawią. Ale skoro ich nie ma, to z pamięci spisałem wypowiedzi Roberta Prygla, Patryka Szczurka i Remigiusza Kapicy. Nie ma tu mojej żadnej mojej interpretacji i oceny wypowiedzi. Jedne mnie przekonują, inne nie. Nie są to dosłowne cytaty, bo ja tego nie nagrywałem. Nie są to też wszystkie wypowiedzi. Mam nadzieję, że nie zmieniłem sensu żadnej z nich.

W Jasienicy Górnej zespół z 4. miejsca klasy A podejmował drużynę będącą „oczko” wyżej. W przypadku zwycięstwa gospodarze mogli wskoczyć na podium. Największą atrakcją tego spotkania był pluszowy tygrys, który w szaliku Podzamcza siedział dostojnie pomiędzy linią boczną boiska, a trybuną. To efekt tego, że fani tej drużyny mówią o sobie – Tygrysy z Nysy.

Lubię jeździć na mecze w miejsca, gdzie jeszcze nigdy wcześniej nie byłem. Kiedy już się tam wybieram, staram się być na stadionie nawet dwie godziny przed pierwszym gwizdkiem. Uwielbiam, gdy na pięknym obiekcie zasiada komplet widzów, a kibice obu drużyn „prześcigają się” w prezentowaniu efektownych opraw i głośnym dopingu. Jeśli do tego dochodzi emocjonujące spotkanie, smaczny catering i estetyczne bilety, jestem zachwycony. Wszystkie te elementy znalazłem podczas otwarcia Itaka Areny w Opolu.

Stal w trzech setach gładko przegrała z drużyną z Zawiercia i znalazła się „nad przepaścią”. Nie można mieć pretensji o to spotkanie, bo w nim sportowo nyska drużyna była zdecydowanie słabsza, choć można było oczekiwać od niej większej determinacji. Na tę tragiczną sytuację „zapracowano” przez cały sezon. Jedyne przyjemne momenty tego dnia, to powieszenie koszulki Krzysztofa Wójcika w Galerii Gwiazd Stali i wyróżnienie młodych nyskich siatkarzy, którzy we wszystkich trzech kategoriach wiekowych zdobyli mistrzostwo województwa.

Do Jastrzębia przyjechałem wraz z ponad 50-osobową grupą kibiców z Nysy. Przed meczem spodziewałem się właśnie takiego wyniku, jaki ostatecznie padł. Mimo to po spotkaniu czułem rozczarowanie. Fatalna zagrywka, brak bloku i chaos w grze obronnej – to najbardziej rzucające się w oczy mankamenty nyskiej drużyny.

Komplet widzów pooglądał mecz PSG Stal Nysa – Bogdanka LUK Lublin. Nyski zespół przegrał wyjątkowo gładko. Wilfredo Leon udowodnił, że jest rewelacyjnym zawodnikiem. Po meczu Klub Kibica zaśpiewał: - Dzięki za walkę, Stalowcy dzięki za walkę! Faktycznie była walka? Podam tylko kilka suchych faktów.

W meczu Wojewódzkiego Pucharu Polski lider IV ligi wyeliminował zespół zajmujący czwarte miejsce w III lidze. Spotkanie przyciągnęło liczne grono kibiców, którzy mieli okazję nie tylko obejrzeć emocjonujące starcie, ale także posłuchać głośnego dopingu gospodarzy, spróbować stadionowej kiełbasy, napić się piwa i zobaczyć debiuty dwóch nowych zawodników Polonii.

Miały być trzy punkty – i są. Jednak po dwóch pierwszych setach nikt nie przypuszczał, że kolejne dwie partie rozgrzeją publiczność do czerwoności. Pod koniec czwartego seta na zawodników Stali posypały się tak głośne gwizdy, jakich w tej hali jeszcze nie słyszano pod adresem własnej drużyny.

Drugi raz w życiu wybrałem się na koszykarski mecz Pogoni Prudnik. Po raz pierwszy odwiedziłem halę "Sójka" w Prudniku, która zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Przed spotkaniem uznawałem Pogoń za zdecydowanego faworyta, dlatego byłem w szoku, gdy na początku meczu przegrywała 3:15. Mimo że prudniczanie systematycznie odrabiali straty, pierwszą kwartę zakończyli na minusie. Od drugiej części spotkania ich zwycięstwo nie było już zagrożone.

W 2024 roku pierwszy raz w życiu byłem na meczu wielkiego turnieju piłkarskiego oraz na spotkaniu reprezentacji Polski poza granicami naszego kraju. Do „kolekcji” groundhopperskiej dorzuciłem nowy kraj. Otworzyłem się też na inne dyscypliny sportu poza piłką nożną i siatkówką w wydaniu męskim. W tym roku pooglądałem na żywo 92 mecze. Z podziałem na poszczególne dyscypliny sportu wyglądało to tak - piłka nożna mężczyzn - 48, siatkówka mężczyzn - 32, siatkówka kobiet - 8, piłka nożna kobiet -2, futsal - 1, koszykówka mężczyzn – 1.

Bardzo fajne widowisko siatkarskie było na starej hali przy ulicy Głuchołaskiej w Nysie. Nie spodziewałem się, że trybuna główna zapełni się, przyjedzie zorganizowana grupa kibiców z Częstochowy, będą konfetti i serpentyny, a nyskie siatkarki zagrają na tak wysokim poziomie. W Nysie była siatkarska uczta. A wszystko to w meczu na szczycie II ligi, w którym lider podejmował drużynę z III miejsca.

We wtorkowe południe na stadionie w Nysie rozegrano drugie spotkanie Eliminacji Mistrzostw Europy Kobiet U-19. Włoszki rozbiły Turczynki 10:0. Na stadionie Polonii często padały wysokie wyniki, zwłaszcza 9:0 i wreszcie udała się komuś „dwucyfrówka”.Ze względu na pracę nie byłem na całym meczu. Jednak parę bramek zobaczyłem i kiełbasę zjadłem. Do tego posłuchałem uwag jednego z młodzieżowych trenerów.

Pierwszy raz w życiu wybrałem się na mecz nyskich siatkarek. Chciałem zobaczyć jak gra nyska drużyna, która do tego spotkania w siedmiu meczach zdobyła 21 punktów przegrywając tylko jednego seta. Do tego byłem ciekawy poziomu gry żony Bartosza Kurka, Anny Kurek.  Interesowała mnie też atmosfera na meczach nyskiego klubu, który gra na hali przy ulicy Głuchołaskiej, czyli w dawnym „Nyskim Kotle”.

Pierwszy raz w życiu pooglądałem piłkarskie spotkanie kobiet. Okazja ku temu była znakomita, ponieważ w Nysie odbył się mecz eliminacyjny Mistrzostw Europy do lat 19. Muszę przyznać, że fajnie się go oglądało. Wielkie słowa uznania za zaangażowanie należą się polskim zawodniczkom, które prowadząc wysoko do końca grały na pełnych obrotach. – Musimy zdobyć jeszcze jedną bramkę – krzyknął ich trener, gdy na kilka minut przed końcem prowadziły 7:0. I zdobyły. A przecież mogły się oszczędzać na wtorek, kiedy mają zagrać z Anglią.

To był najbardziej pirotechniczny mecz na jakim kiedykolwiek byłem w Opolu. Było to też spotkanie z najwyższą frekwencją na trybunach, jaką zastałem w Opolu w ciągu ostatnich 14 lat, czyli w okresie, w którym funkcjonują Moje Wielkie Mecze. Okazja ku temu była nie byle jaka. To był ostatni w historii mecz na stadionie przy ulicy Oleskiej.

Strona mojewielkiemecze.wodip.opole.pl obchodzi dziś 14. urodziny. Pierwszy artykuł pojawił się na niej 23.10.2010. Była to relacja z mojej wyprawy na mecz Hajduk Split – Hamburger SV. Od tego momentu wrzuciłem na stronę 1716 artykułów. Dały one 4.418.033 odsłony. Przez wszystkie te lata strona ta jest prowadzona tylko przez jedną osobę.

Oto aktualny wykaz trzystu pięćdziesięciu ośmiu stadionów i boisk, na których oglądałem piłkarskie spotkania.
1.    Stal Nysa
2.    Polonia Nysa
3.    Stadion Śląski w Chorzowie
4.    Cracovia Kraków
5.    Odra Opole
6.    TJ Michalovce (CSRS – Słowacja)
7.    Sparta Lubliniec
8.    LKS Goświnowice
9.    LZS Biechów
10.    Skalnik Gracze
11.    Odra Wodzisław
12.    Wisła Kraków
13.    GKS Grodków
14.    Hajduk Split (Chorwacja)
15.    Ruch Chorzów

Uaktualniłem zestawienie boisk w Polsce, na których oglądałem mecze, z podziałem na województwa i powiaty (w tym też miasta na prawach powiatów).  Wyszło, że takich boisk jest 263, w 14 województwach i w 70 powiatach.
Województwa z największą liczbą boisk, na których oglądałem mecze: opolskie 124, dolnośląskie 60 i śląskie 40.
Województwa z największą liczbą powiatów i miast na prawach powiatu, w których pooglądałem mecze: śląskie 21, dolnośląskie 12 i opolskie 11.
Powiaty, w których zaliczyłem najwięcej boisk: nyski 63, opolski 20, dzierżoniowski 15, świdnicki i prudnicki po 12 oraz ząbkowicki 11.