moje wielkie mecze

Kiedy zbliżałem się do stadionu Odry, to wyglądał on tak, jakby miał się tam odbyć szczyt NATO.  A na meczu tym nie było kibiców gości. Oglądając to spotkanie widziałem w Opolu dwa światy. Jeden, to ten kibicowski, a drugi ten piłkarski. Oba dzieliła przepaść. Kibice prowadzili znakomity doping przez całe spotkanie, a po każdej straconej bramce byli głośniejsi. Z kolei piłkarze Odry byli przez cały mecz bezradni i zagubieni, a kolejne tracone gole tego nie zmieniały. Po meczu za swoją postawę musieli od fanów wysłuchać wiele cierpkich słów. Piłkarze Ruchu wyglądali na tle Odry jakby grali ligę wyżej, a oni zajmują ostatnie miejsce w tabeli. Tym meczem zadebiutował w Odrze Mariusz Rumak.

Odra Opole nie wygrała już dziesiątego meczu z rzędu. W tym czasie tylko w jednym spotkaniu zdobyła więcej niż jedną bramkę. Od razu wyjaśnię, że były to dwa gole. Mecz z Chrobrym był podobny do tego z Wigrami. Lepiej niż ostatnio wyglądał młyn Odry, z którego dochodziły już jednak pojedyncze głosy niezadowolenia. Pierwszymi kibicami, którzy w tym roku zasiedli w sektorze gości przy Oleskiej byli fani Chrobrego. Choć w Opolu widziałem ich już na godzinę przed meczem, to na stadionie rozmieścili się dopiero około 70. minuty.

Fajnie, że Odra zaczęła grać przy oświetleniu, bo dzięki temu jadąc na jej mecz mogę pooglądać jeszcze jakieś jedno spotkanie. Natomiast szkoda, że opolanie nie wygrali już ósmego meczu z rzędu i w żadnym z tych spotkań nie zdobyli powyżej jednego gola. Do tego przygnębiająco wyglądało to, że na meczu z Wigrami była niska frekwencja, a w młynie wręcz bardzo słaba. Wprawdzie piłkarze Odry stworzyli dużo sytuacji bramkowych, a jej najzagorzalsi fani zdzierali gardła, to jednak po tym spotkaniu można było mieć niedosyt.

W środku tygodnia pojawiłem się w Częstochowie na meczu Rakowa z Odrą. Dorzuciłem do groundhopperskiej kolekcji 249. boisko piłkarskie, na którym pooglądałem mecz. Okazało się, że trafiłem na historyczne spotkanie, bo pierwsze przy nowym oświetleniu. Przyszło to zobaczyć 4 tysiące widzów, czyli rekordowa, jak na ten sezon, liczba. Były też dwa autokary (na moje oko ze 110 osób) kibiców Odry. Był też aktywny Delegat. Piłkarsko bez fajerwerków. Taka typowa partia szachów. Dla mnie wyprawa skończyła się pechowo.

Niestety, ale mecz z GKS-em był najsłabszym spotkaniem Odry, jaki w tym sezonie widziałem w jej wykonaniu. Choć było zimno, to frekwencja była przyzwoita. Bardzo dobry był doping. Największy minus (oprócz porażki Odry), to brak kibiców gości. W zespole gości zagrał były gracz Odry, Lukas Klemenz. W Odrze miałem okazję pierwszy raz zobaczyć grę czterech nowych zawodników. Moją uwagę przykuł strój trenera Gieksy, Jacka Paszulewicza.

Musiałem przejechać prawie tysiąc kilometrów, żeby pooglądać swój pierwszy mecz w województwie kujawsko-pomorskim. Takie odległości to dziś nie jest wielki problem. Do Grudziądza jest super droga i w jedną stronę (z postojami) jechaliśmy mniej niż 5 godzin. Podstawą jest mieć z dobrych kompanów, żeby szybko leciał czas i rozłożyły się koszty. Na stadionie Olimpii zobaczyłem drugie w tym sezonie wyjazdowe zwycięstwo Odry, która jak profesor wypunktowała gospodarzy. Miejscowi kibice, którzy w I połowie zaprezentowali fajny doping, w II nie kryli rozczarowania grą swoich ulubieńców.

Pełen sektor gości, którzy wokalnie zaprezentowali się najlepiej z wszystkich ekip, które w tym sezonie gościły w Opolu. Bardzo dobry doping fanów Odry, którzy znakomicie odśpiewane „Hej Odra gol!!!”. Do tego powrót tej najlepszej odmiany Odry, której piłkarze z determinacją bronią własnej bramki i wyprowadzają groźne kontry. Odwaga trenera Mirosława Smyły i kolejni Japończycy w Opolu. To wszystko zobaczyłem podczas meczu Odry z Tychami.

Ten mecz to pasmo kataklizmów. Najpierw przez kilka godzin zaglądałem przez okno na to, co wyczyniał orkan Grzegorz. Potem w czasie meczu lał deszcz i było potwornie zimno. Do tego wszystkiego Odra zagrała najgorsze spotkanie, jakie z jej udziałem, oglądałem w tym sezonie. Na plus muszę zaliczyć postawę kibiców obu drużyn, którzy prowadzili doping w strugach deszczu. Nie używali wobec siebie żadnych wulgaryzmów.

Jeszcze dwa sezony temu oba kluby dzieliły trzy klasy rozgrywkowe, czyli przepaść. Jednak w sobotę na boisku zagrały dwie równorzędne drużyny. W zespole Podbeskidzia zagrał piłkarz, który w tych EMŚ, dla swojej reprezentacji, zdobył 3 bramki. Obok niego też wielu zawodników znanych z boisk ekstraklasowych. Na trybunach była Japonka, która przyleciała specjalnie na ten mecz. Przyjechali też kibice Podbeskidzia, którzy prowadzili wrogi wobec Odry doping.

Słaby mecz, padający deszcz, puste trybuny i kolejne 3 punkty na koncie Odry Opole, która po tym spotkaniu została liderem Nice 1 Liga. Odra wciąż gra jak reprezentacja Niemiec  w latach 80-tych. Niby słabo i nieładnie, ale skutecznie. Przy takich wynikach nikt na styl w Opolu nie narzeka. Z kolei każdy kto przegra z Odrą pociesza się, że był lepszy i wszyscy są zadowoleni. Podobnie było z trenerem Stali, Zbigniewem Smółką. W wyjściowym składzie Odry wreszcie wyszedł Daisuke Matsui, a w sektorze gości pojawili się fani z Mielca.

Myślę, że ten pojedynek Odry z Zagłębiem będzie jeszcze długo wspominany w Opolu. Na kilka minut przed końcem meczu cały stadion oglądał to spotkanie na stojąco, śpiewając „Hej Odra gol”. W powietrzu czuć było niesamowite emocje. Gdy Martin Baran w 4. minucie doliczonego czasu gry strzelił dla Odry gola, to ludzie przy Oleskiej dosłownie oszaleli z radości. Euforia była tak duża, ponieważ to Zagłębie w tym spotkaniu przeważało i miało nawet rzut karny. Mecz odbywał się przy prawie pełnych trybunach. Licznie wypełniono oba młyny. Myślę, że była to znakomita promocja piłki w Opolu.

Meczem z Chojniczanką Odra pokazała, że to nie przypadek, że jest w czołówce I ligi. Zagrała bardzo dobre spotkanie, które zasłużenie wygrała. Na mnie szczególne wrażenie zrobił Rafał Niziołek, który zagrał, jak typowy playmaker. Zdziwię się, jak nigdy nie zagra w Ekstraklasie. Zwycięstwo Odrze zapewnił Marcin Wodecki, który zdobył obie bramki i mając ich 6 jest obecnie najlepszym strzelcem ligi. Znakomity mecz zagrał też 19-letni Filip Żagiel.

3330 widzów, w tym 350 w sektorze gości, głośny doping, duże emocje i wspaniała pogoda, to główne atuty meczu GKS – Odra, które spowodowały, że swój wyjazd do Katowic uważam za udany. Jednak dostrzegam też dwa minusy tego meczu. Pierwszy, to z tego powodu, że GKS wyrównującego gola zdobył z pomocą … sędziego. Za drugi minus uważam fakt, że jeden z kibiców GKS-u stracił oko.

W drugiej lidze spotkanie Odry z Rakowem zapowiadano jako mecz sezonu. W pierwszej, to już jeden z wielu, ale na pewno jeden z ciekawszych. Mimo, że rozgrywano go w środę, to na trybunach pojawiło się 2834 widzów, w tym ponad 170 w sektorze gości. Piłkarze Odry dosłownie „wyrwali z gardła” 3 punkty gościom.  Najpierw uczczono pamięć zmarłego tego dnia Engelberta Jarka, a potem … iskrzyło między kibicami obu klubów.

W sobotę o nietypowej godzinie, bo o 12.30, Odra Opole podejmowała Miedź Legnicę. Niespodziewany lider miał zweryfikować swoje siły z jednym z faworytów, który niezbyt dobrze rozpoczął sezon. Mecz ten, na swoim kanale, postanowiła pokazać  stacja Polsat Sport. Spotkanie to zapowiadało się też niezwykle ciekawie pod względem kibicowskim. Spodziewano się, że z kibicami Miedzi pojawią się fani Śląska, którzy od lat moją wrogie relacje z fanatykami Odry. Na meczu tym pojawiłem się w towarzystwie trzech kolegów, z którymi tego lata parę wyjazdów groundhopperskich już zaliczyłem.

Jadąc na mecz do Siedlec liczyłem na zwycięstwo Odry, bo uważałem, że jest ono kluczowe w kontekście całego sezonu, co niżej wyjaśnię. Nie spodziewałem się innych atrakcji. Tymczasem okazało się, że oprócz wygranej Odry zobaczyłem bardzo ładny stadion i posłuchałem miejscowych kibiców, którzy dali ciekawy kibicowski koncert ozdobiony fajną oprawą. Przygodę tę przeżyłem w towarzystwie siedmiu miłych kompanów, z którymi prawie 17 godzin zleciało jak błyskawica.

Fantastyczne widowisko stworzyli na trybunach w Zabrzu kibice Górnika i katowickiej Gieksy. Prawie 21 tysięcy osób oglądało mecz na drugim poziomie rozgrywkowym. Patrząc na nich czuło się wielką tradycję i olbrzymi fanatyzm. Obie trybuny za bramkami kibicowały cały czas. Trybuna główna włączała się często. Obie drużyny walczyły w tym meczu o awans. Piłkarze byli jednak dużo słabsi od swoich kibiców.

W czterosobowym gronie prosto ze spotkania Odra Opole – Olimpia Elbląg ruszyliśmy na mecz do Kluczborka. Dla trzech moich towarzyszy podróży była to pierwsza wizyta na tym stadionie. Obiekt ten jest położony w parku. To kameralny i ładny stadion, na którym w czasie tego meczu był momentami doping niezbyt licznego młyna kluczborskich kibiców. Mecz dostarczył miejscowym kibicom olbrzymich emocji. Mieli oni olbrzymie pretensje do pracy sędziego.

Niedzielę (24.04.2016) zagospodarował mi Jacek, który wymyślił piłkarski wypad na Górny Śląsk, gdzie pooglądaliśmy trzy mecze. Pierwszym z nich były derby Katowic, w których oficjalnie gospodarzem był Rozwój, a faktycznie GKS. Kto lubi oldschoolowe stadiony, ten na Bukowej będzie czuł się znakomicie. Tam od lat nic się nie zmienia. Kto lubi oglądać znanych piłkarzy, ten mógł zobaczyć Wojciecha Pawłowskiego i Tomasza Zahorskiego. Ten pierwszy u szczytu sławy był, gdy będąc graczem Udinese udzielił wywiadu (nazwijmy to) po angielsku, a drugi, gdy Leo powołał go do kadry, a ten natychmiast zdobył w meczu ligowym 3 bramki dla Górnika.

Przebywając w Gdańsku na uroczystościach z okazji 35. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych udało mi się wyskoczyć na mecz do Gdyni. Wybrałem się tam w sposób dla mnie nietypowy, bo bez samochodu, nawigacji, aparatu fotograficznego i żony. Miałem tylko kamerkę i telefon (stąd zdjęcia).